ေမတၱာတြဲယွက္ အခ်စ္ေသာ႔ခ်က္ ( အက္ေဆး )

            ဒီအသက္ ဒီအရြယ္မွာ အခ်စ္အေၾကာင္း ေျပာရမည္ဆိုလွ်င္ေတာ႔ ေအးျမတည္ျငိမ္ေသာ ေမတၱာအရင္းခံသည့္ အခ်စ္စစ္အေၾကာင္းကိုသာ ေျပာခ်င္မိပါေတာ႔သည္။

         အခ်စ္ဆိုသည္ကုိ လူတို႔က အဓိပၸါယ္အမ်ိဳးမ်ိဳး ဖြင္႔ဆုိၾကရာ... ကၽြန္မကေတာ႔ အခ်စ္စစ္ဆုိသည္မွာ ေအးျမေသာ ေမတၱာကေန ျမစ္ဖ်ားခံျပီး စီးဆင္းခဲ႔သည္ဟု ဆိုခ်င္ပါသည္။

         သည္လုိ ေမတၱာကို အေျခခံထားမွလည္း ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္ ၾကံဳဆံုရသမွ်ကို သည္းခံေက်ာ္ျဖတ္ႏုိင္ေပလိမ္႔မည္။ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ နားလည္စာနာေပးျပီး ညႇိႏႈိင္းႏိုင္မည္။

         ဤသို႔မဟုတ္ဘဲ လိုခ်င္တပ္မက္စိတ္ကုိ အခ်စ္ဟု ထင္မိသူေတြကေတာ႔ အခ်စ္ကို ခ်ိဳသည္လို႔ခ်ည္း အျမဲထင္ခ်င္သူေတြမို႔ တကယ္တမ္း အခါးေလး၀ါးမိသည္ႏွင္႔ လန္႔ဖ်ပ္ကာ ေထြးထုတ္ပစ္ခ်င္ေတာ႔သည္ေပါ႔။

         ဘ၀ဆုိသည္ကကုိ ရုန္းကန္ရျခင္းဆုိမွေတာ႔ ဘ၀ထဲက အခ်စ္မွာ ခ်ိဳတာလည္းၾကံဳမည္။ ခါးတာလည္းၾကံဳမည္။ တစ္ခါတစ္ရံ ခ်ဥ္မည္၊ ဖန္မည္၊ စပ္မည္... အစံုေပါ႔။ ရသစံုၾကံဳရမည္ေလ။

         ဒါကို ေမတၱာအရင္းခံသည့္အခ်စ္က နားလည္ႏုိင္၏။ ျဖတ္ေက်ာ္ႏိုင္၏။ ခါးလည္း ေနာက္မတြန္႔။ ေက်ာ္ရမည္သာ...။

         အခါးကို၀ါးမိမွလည္း အခ်ိဳ၏တန္ဖိုးကို ပုိသိႏိုင္မည္မဟုတ္လား။

         အခ်စ္စစ္မွန္လွ်င္ ခါးတုန္းလည္း သည္းခံျပီး ဆက္၀ါးႏုိင္ရမည္။ ခါးလွ်င္ ကိုယ္က ဥာဏ္သံုးျပီး ခပ္ဖြဖြ၀ါးေပါ႔။

ခဏငံုထားသင္႔လွ်င္လည္း ငံုထားေပါ႔။ အခါးကုန္ေတာ႔ ျပန္ခ်ိဳလာလိမ္႔မည္ဟု ကၽြန္မက ယံုၾကည္ခ်င္မိပါသည္။

                                                     xxxxxx

         ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္တုန္းကေတာ႔ ရင္ခုန္တိမ္းမူးေသာ၊ ညႇိဳ႕ယူဆြဲငင္ေသာ၊ ေတြေ၀ျမိဳသိပ္ေသာ၊ လြမ္းေမာတမ္းတရေသာ... ေ၀ဒနာမ်ိဳးစံုႏွင္႔ အခ်စ္ကို ခံစားဖူးသည္ေပါ႔။

         “ အခ်စ္ ” ဆိုသည္ႏွင္႔ သူ၏ဖြားဖက္ေတာ္ “ အလြမ္း ” ကလည္း ေနာက္မွထပ္ၾကပ္မခြာ လိိုက္ပါလာေတာ႔၏။

         ခ်စ္တတ္သူတုိင္း လြမ္းဖူးၾကမည္ပင္။ လြမ္းဖူးသူတုိင္းလည္း တမ္းတတတ္လိမ္႔မည္။

တမ္းတမႈမပါေသာ အလြမ္းဟူသည္ မရွိစေကာင္း။ ထုိ႔အတူ မလြမ္းဖူးေသာ အခ်စ္ဟူသည္လည္း မရွိစေကာင္းပါေပ။

         ကၽြန္မတစ္ဦးတည္းအတြက္ ဆုိလွ်င္ျဖင္႔ အလြမ္းရင္႔ေလ... အခ်စ္ျမင္႔ေလ.. ဟုပင္ တင္စားခ်င္မိပါေသးသည္။

ကၽြန္မအခ်စ္သည္ အလြမ္းေတာထဲ၌ ကာလရွည္ၾကာစြာ နစ္ေမ်ာေနခဲ႔ရ၍ျဖစ္၏။

         မငိုဖူးေသာ မ်က္လံုးမ်ားသည္ အလွစစ္ကို ရွာမေတြ႕ႏိုင္သလို၊ မလြမ္းဖူးေသာအခ်စ္သည္ ျမတ္ႏိုးမႈအမွန္ကို တန္ဖိုးမသိႏိုင္..ဟု ကၽြန္မက ထင္မိပါသည္။

          သည္ေတာ႔... ဆုိၾကပါစို႔။

         အခ်စ္သည္ အလြမ္းေၾကာင္႔ ပိုနင္႔သည္းတြယ္ငင္လာသည္ ဆုိပါလွ်င္... အလြမ္း၏နင္႔သည္းမႈသည္ အခ်စ္ေပၚတြယ္ငင္မႈႏွင္႔ တိုက္ရိုက္အခ်ိဳးက်မည္ပင္ မဟုတ္ပါလား။

                                                     xxxxxx

         ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ႔ “ အလြမ္း ” ဆုိသည့္အရာကုိ အလြန္ပင္ မုန္းတီးခဲ႔မိေသးသည္။

         ဘာလို႔ဆို... “ အခ်စ္ ” ကိုစေတြ႕ျပီဆုိကတည္းက မ်က္ေစ႔ေအာက္က ေပ်ာက္သည္ႏွင္႔ ကၽြန္မက လြမ္းတတ္ခဲ႔သူကိုး။

         တစစ္စစ္၊ တေျမ့ေျမ့ႏွင္႔ စိတ္ႏွလံုးနာက်ဥ္ရေသာ အလြမ္းကို ကၽြန္မ မႏွစ္ျမိဳ႕ေသာ္လည္း မတြန္းလွန္ႏိုင္ပါ။

သူ႔ဒဏ္ကို အခ်ိန္အေတာ္ၾကာၾကာ ခံလိုက္ရေသး၏။

         သည္ၾကားထဲ တကၠသိုလ္တက္ခ်ိန္မွာ ကၽြန္မက ရန္ကုန္မွာသြားတက္ရေပမဲ႔ ခ်စ္သူက ျမိဳ႕ကေလးမွာ က်န္ခဲ႔ျပန္ေလေတာ႔ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူအရသာကို အျပည့္အ၀မေပ်ာ္၀င္ႏုိင္ဘဲ လြမ္းလို႔မဆံုး... တႏုန္းႏုန္းတေခြေခြရယ္ေပါ႔ေလ။

         အဲသည္အခ်ိန္မွာ စာေလး၊ ကဗ်ာေလးကလည္း မေတာက္တေခါက္ ခံစားေရးဖြဲ႔ခ်င္ျပန္ေသးေတာ႔ တလူလူလြင္႔ပ်ံေနသည့္ ခံစားမႈအပိုင္းအစေတြဆုိတာ စကားလံုးဒႆနေတြအျဖစ္ တသြင္သြင္စီးဆင္းလို႔ပင္ မဆံုးေလခဲ႔။

         သို႔ေပမဲ႔ အလြမ္းတာရွည္လာေတာ႔ သူ႔ေၾကာင္႔တုိးလာေသာ တြယ္တာမႈအထပ္ထပ္ကုိ သတိထားမိလာရ၏။

အလြမ္းဆိုတာသာ မရွိလွ်င္ အခ်စ္ေပၚ သည္ေလာက္တြယ္တာ တန္ဖိုးထားမိလိမ္႔မည္လားဟုပင္ ေတြးမိခ်င္သည့္အထိပင္။

         အလြမ္း၏ သယ္ပို႔မႈျဖင္႔ အခ်စ္က တန္ဖိုးတက္လာျပီးသကာလတြင္ တစ္စံုတစ္ခု၏တန္ဖိုးကုိ ျပသႏုိင္ဖုိ႔ တစ္စံုတစ္ခုက ႏႈိင္းယွဥ္ခ်ိန္ထိုး ခံေပးေန၍သာျဖစ္ေၾကာင္း သတိထားမိလာေတာ႔၏။

         ဥပမာ... အခ်စ္က မည္မွ်ၾကည္ႏူးႏွစ္သက္စရာေကာင္းေၾကာင္း အလြမ္း၏နာက်င္ခံခက္မႈကို ခံစားရမွ ပိုသိလာသလုိ...။

အခ်စ္ကိုမေတြ႕မျမင္ရ၍ လြမ္းဆြတ္တမ္းတရေလ...၊ အခ်စ္ကို ျမင္ေတြ႔ခြင္႔ေလးရေအာင္ ၾကိဳးစားမိေလႏွင္႔...၊ ပုိတန္ဖိုးသိလာသလို....။

         သည္လိုႏွင္႔ သူငယ္ခ်င္းမ်ားၾကားတြင္ ကၽြန္မက အလြမ္းမင္းသမီး...၊ အခ်စ္စံျပၾကီး ျဖစ္မွန္းမသိ ျဖစ္လာခဲ႔ရေလသည္။

                                                     xxxxxx

     အဆက္မျပတ္စီးဆင္းေနေသာ ေရအလ်ဥ္ကဲ႔သို႔ပင္ အခ်ိန္ကာလမ်ား တေရြ႕ေရြ႕ျဖတ္ေက်ာ္သြားခဲ႔ေလရာ အခ်စ္ႏွင္႔ သူ၏ေနာက္ဆက္တြဲ အလြမ္းသာမက၊ အိမ္ေထာင္တစ္ခု၏ ေသာက၊ ေဒါသ၊ မာန.. စသျဖင္႔ အခ်စ္ႏွင္႔စပ္လ်ဥ္းႏိုင္သမွ် ခ်ိဳ၊ ခ်ဥ္၊ ဖန္၊ စပ္၊ ခါး... ရသမ်ိဳးစံုကို ကၽြန္မတုိ႔ခံစားဖူးခဲ႔ေလျပီ။

     ဆယ္စုႏွစ္ေတြလည္း တစ္စုျပီးတစ္စု ေျပာင္းသြားခဲ႔ရာ သားေတြသမီးေတြႏွင္႔ မိသားစုအေဆာက္အဦေတြလည္း ေတာင္႔တင္းလာခဲ႔သည္။

      မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ...၊ ခုခ်ိန္ထိလည္း သူငယ္ခ်င္းမ်ားက ကၽြန္မကို အခ်စ္စံျပရာထူးမွာ ထားေနၾကဆဲ။

      ရယ္စရာေတာ႔ ေကာင္းပါသည္။

      ကၽြန္မက သိတ္မျငီးျငဴတတ္ေလေတာ႔ ကၽြန္မဆိုလွ်င္ အခ်စ္ႏွင္႔ပတ္သက္သမွ် အစစအရာရာ အဆင္ေျပသည္ဟုခ်ည္း ထင္ေနၾကပံုရ၏။ သူငယ္ခ်င္းေတြ စုမိဆံုမိၾကျပီလားဆုိ သူတို႔၏အခ်စ္ျပႆနာ၊ အိမ္ေထာင္ေရးျပႆနာေတြကို ကၽြန္မႏွင္႔ႏႈိင္းယွဥ္ကာ ေျပာတတ္ၾက၏။ အစပိုင္းတုန္းကေတာ႔ ကၽြန္မကလည္း အလိုက္သင္႔ပင္ ျပံဳး၍သာ ေနခဲ႔မိေသးသည္ေပါ႔။

      ေနာက္ပိုင္းေတာ႔ မိဘစီစဥ္ေပးေသာ အိမ္ေထာင္ေရးတစ္ခုမွ သူငယ္ခ်င္း၏ မေျပလည္မႈေတြ အန္က်ပါမ်ားလာေသာအခါ ကၽြန္မမွာ စဥ္းစားစရာေတြျဖစ္လာရျပီ။

      သူငယ္ခ်င္းက သူမခင္ပြန္းသည္၏ ေအးစက္ေသာဆက္ဆံေရးကို ရင္နာေနတတ္သူဆုိေတာ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္မွာ ၀ိုင္းဖြဲ႔ခ်ိန္ၾကာသြားသည့္အခါမ်ိဳးမွာ ကၽြန္မအိမ္သားက ဖုန္းေလးလွမ္းဆက္ျပီး သတင္းေမးတတ္သည့္အခါတိုင္း   “ နင္တို႔ေတြက အရင္လုိ ေႏြးေထြးေနၾကတုန္းပဲေနာ္...” ဟု အားက်စကားဆုိတတ္သည္။

      “ သူကဆုိ ငါ႔ကို ဘယ္ေတာ႔မွ သတိတရ ဂရုတစိုက္မရွိတတ္ဘူး။ ဘယ္တုန္းကမွလည္း စိတ္မပူဖူးဘူး။ သူ႔အလုပ္ကလြဲရင္ ဘာကိုမွ စိတ္၀င္စားရေကာင္းမွန္း မသိတဲ႔လူ...” ဆုိျပီးလည္း သူ႔ဘ၀ကိုသူ အားမရစိတ္၀င္တတ္သည္။

      ကၽြန္မက ဘာမွေစာဒကမတက္ဘဲ ျပံဳး၍သာေနတတ္ျပန္ေတာ႔ သူ႔စကားကုိ အႂကြင္းမဲ႔ေထာက္ခံသလုိလည္း ရွိေနခဲ႔လိမ္႔မည္။

      အမွန္ေတာ႔ သူမက မိဘစီမံရာကို လုိက္နာခဲ႔ရသည့္ သူ႔အိမ္ေထာင္ေရးကို ကၽြန္မ၏ သူရဲေကာင္းဆန္ဆန္ ရင္ခုန္ရေသာ အခ်စ္စြန္႔စားခန္းမ်ားႏွင္႔ ႏႈိင္းယွဥ္ကာ အခ်စ္စစ္မဟုတ္သလိုလို အထင္ေရာက္ေနျခင္းသာ။

      ဒါျဖင္႔... သူမမွာ ငယ္ငယ္က ခ်စ္သူေဟာင္းရွိခဲ႔သလားဆိုေတာ႔လည္း အင္မတန္ရုိးသား ရွင္းလင္းလွေသာ သူမႏွလံုးသားကိစၥကို ကၽြန္မအသိဆံုးေပါ႔။

      ေနာက္တစ္ခုက လူၾကီးခ်င္း စီမံၾကသည္ဆိုေသာ္လည္း သူတို႔ခ်င္းေတြ႔ဆံုကာ သေဘာက်ျပီးမွသာ ေက်နပ္လက္ခံခဲ႔ၾကသည့္ အိမ္ေထာင္ေရးမို႔ သိတ္ေတာ႔လည္း ဇာတ္မနာလွပါ။ တကယ္တမ္း သူမ နာက်ည္းေနသည္က ခင္ပြန္းသည္၏ ေအးစက္မႈသာျဖစ္၏။

      သူငယ္ခ်င္း၏ အေျခအေနအရပ္ရပ္ကို သံုးသပ္ျပီးေသာအခါ ဒီတစ္ခါဆံုျဖစ္လွ်င္ သူမ၏စိတ္ဒဏ္ရာအား စိတ္ျဖင္႔ပင္ ေဆးေၾကာသန္႔စင္ ကုသေပးရန္ စဥ္းစားမိပါသည္။

      သို႔ေပမဲ႔ သူငယ္ခ်င္းအုပ္စုထဲမွာလည္း အိမ္ေထာင္ရွင္ေတြပဲ ျဖစ္ေနေလေတာ႔ ကိုယ္႔ကိစ္ၥႏွင္႔ကိုယ္ ရႈပ္ေနၾကျပီး တစ္ႏွစ္မွ တစ္ခါႏွစ္ခါစုမိဖို႔ပင္ မလြယ္ကူလွေပ။

      စုမိဆံုမိၾကျပီဆုိသည္ႏွင္႔ ထုိသူငယ္ခ်င္းေျပာျပသမွ် အိမ္ေထာင္ေရးေအးစက္မႈေတြက ေသခ်ာေပါက္ စိုးရိမ္ေရမွတ္သို႔ ေရာက္ေနျပီမွန္း သတိျပဳမိရသည္။

      ကၽြန္မ သည္အတိုင္း အရင္လို ျမိန္႔ျမိန္႔ၾကီးပဲ ျပံဳးေနလို႔ျဖင္႔ မျဖစ္ေခ်ေတာ႔ပါ။

                                                  xxxxxx

      သူငယ္ခ်င္း၏ မေက်နပ္ခ်က္မ်ားကို နားေထာင္ေနရင္း ကိုယ္႔အိမ္ေထာင္ေရးမွ အဆင္မေခ်ာတာေလးတခ်ိဳ႕ကုိ အေျပးအလႊား စဥ္းစားေနရ၏။ ကၽြန္မက မျငီးျငဴတတ္၍သာ သူတုိ႔ကို မေျပာျဖစ္ေပမဲ႔ ကၽြန္မတို႔လည္း ပုထုဇဥ္လူသားမ်ားသာမို႔ စိတ္သေဘာ မတိုက္ဆိုင္တာေတြ၊ ျငင္းခုန္ရန္ျဖစ္ရတာေတြ၊ စိတ္ဆိုးစကားမ်ားရတာေတြ...၊ အဘယ္မွာ ကင္းႏိုင္ပါမည္နည္း။

      သို႔ေပမဲ႔ ပထမကတည္းက ကၽြန္မဆုိခဲ႔သလုိ ေမတၱာႏွင္႔ယွဥ္သည့္ ခ်စ္ျခင္းမို႔ သစၥာအမွန္ကို ျမင္တတ္ခဲ႔ပါ၏။ စိတ္အခန္႔မသင္႔တုိင္း သူႏွင္႔မို႔ သည္လိုျပႆနာေတြ ၾကံဳရေလျခင္းဟု မေတြးလိုပါ။ မည္သူႏွင္႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ တစ္ဘ၀လံုး လက္တြဲေလွ်ာက္မွေတာ႔ တစ္ေကြ႕မဟုတ္တစ္ေကြ႕ေတာ႔ အနည္းဆံုး သေဘာထားကြဲလြဲၾကမည္ေပါ႔။

သည္လုိပဲ သည္းခံေက်ာ္ျဖတ္ရမည္သာ မဟုတ္လား။

      သူမေျပာသည့္ ခင္ပြန္းသည္၏ ေအးစက္မႈမ်ားထဲတြင္ သူမအေပၚ အေရးတယူမရွိတာ၊ ကယုကယင္မၾကင္နာတာ၊

တျမတ္တႏိုး မဆက္ဆံတာေတြသာ ျပည့္ႏွက္ေနေလ၏။

      “ ကဲ.. ဒါျဖင္႔.. သူ နင္႔အျပင္ ရႈပ္တာေပြတာေတြ၊ မသကၤာစရာရွိလား...” ဟု သူငယ္ခ်င္းမ်ားက ေမးေတာ႔လည္း ေလသံေလးေတာင္ လံုး၀မၾကားရပါတဲ႔ေလ။

      စီးပြားေရးအလုပ္ထဲမွာသာ ေခါင္းစိုက္ေနသည့္ ေယာက်ာ္းမ်ိဳးမို႔ ဇနီးႏွင္႔သားသမီးအေပၚ အခ်ိန္မေပးႏုိင္သည္ကသာ ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္ျဖစ္ေနျခင္းပါ။

      မည္သို႔ဆုိေစ တစ္ၾကိမ္တစ္ခါမွ် အဆင္မေျပတာ မၾကားဖူးေသာ ကၽြန္မဘ၀၏ခ်စ္ျခင္းကို ရွိစုမဲ႔စုျပႆနာတခ်ိဳ႕ အစထုတ္ျပလုိက္ေတာ႔ သူမသာမက က်န္သူငယ္ခ်င္းမ်ားပါ အံ႔ၾသကုန္ေတာ႔၏။

      “ ငါကေတာ႔ အခါး၀ါးမိတုန္းအခ်ိန္ဆို ခဏေန အခါးကုန္သြားေတာ႔လည္း သူမဟုတ္သလို ခ်ိဳလာျပန္ဦးမယ္လို႔ ေတြးမိျပီး ရယ္ခ်င္လာတာပဲ။ ဒီလုိဆိုေတာ႔လည္း ေလာကမွာ မျပီးဆံုးတဲ႔အရာရယ္လို႔ ဘယ္မွာရွိလို႔လဲဟယ္။ ျဖစ္ျပီးရင္ပ်က္ရမွာ ဓမၼတာပဲမဟုတ္လား...” ဆုိျပီးလည္း စကားအနားသတ္ကာ သူမခံစားခ်က္ကို ေဖာ႔ေပးလုိက္ပါသည္။

      သူငယ္ခ်င္းက... “ ဒီေလာက္ခ်စ္ၾကတဲ႔ နင္တုိ႔ေတြလည္း ဒီလိုကိစၥမ်ိဳးရွိတာပဲလား...” ဟု စိတ္မေကာင္းသလို ေျပာေနေသာ္လည္း စိတ္အတန္ေပါ႔သြားရွာသည့္ ခံစားခ်က္ကိုေတာ႔ သူမမ်က္ႏွာမွာ အထင္အရွားေတြ႕လာရ၏။

      ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္... ငါတစ္ေယာက္တည္း မဟုတ္ပါလား.. ဟု သူမ အားတက္သြားမည္ကေတာ႔အမွန္။

      တစ္ခါတရံ ကိုယ္က အေရးမၾကီးလွဟု ထင္ေသာကိစၥမ်ားက သူတစ္ပါးအတြက္ တစ္ဘ၀စာလံုး ေျပာင္းလဲသြားေလာက္ေအာင္ အေရးပါအရာေရာက္ ေနတတ္ေသးပါလားဟု အံ႔ၾသမိပါသည္။

      ကၽြန္မအတြက္က အေသးအမႊားျပႆနာေလးေတြမို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြၾကားမွာ ခ်ခင္းမျပမိျခင္းသည္ သူတို႔အတြက္က ႏႈိင္းယွဥ္စရာစံျပၾကီးက လက္လွမ္းမမီေအာင္ ေ၀းကြာလာသေယာင္ စိတ္အားေလ်ာ႔စရာျဖစ္ေနသည္ကိုး။ 

      သည္လိုႏွင္႔ ေနာက္ထပ္လည္း ေမ႔ေမ႔ေပ်ာက္ေပ်ာက္အရာမ်ားကို တူးေဖာ္ကာ သူမနားလည္ေစမည့္ ဥပမာမ်ားႏွင္႔ ကၽြန္မေျပာျပခဲ႔၏။

      ကိုယ္လိုခ်င္တာကုိ ရယူႏုိင္ဖို႔ ကုိယ္က အရင္စေပးတတ္ေအာင္လည္း သတိခ်ပ္သင္႔ေၾကာင္း...၊

သူ႔ဆီက အၾကင္နာ၊ အယုအယကိုခံခ်င္လွ်င္ ကိုယ္ကအရင္ သူ႔အေပၚ ၾကင္နာယုယဖုိ႔ မေမ႔အပ္ေၾကာင္း...၊ လိုခ်င္တပ္မက္စိတ္တစ္ခုကိုသာ အေျခခံကာ အခ်စ္ကို မခံစားသင္႔ေၾကာင္း...၊ မိဘစီမံသည့္ အိမ္ေထာင္ေရးဆုိေပမဲ႔ သစၥာရွိသည့္ ခင္ပြန္းသည္ဆိုလွ်င္ပင္ အခ်စ္စစ္အတြက္ ခရီးမေ၀းလွေၾကာင္း...၊ ေမတၱာကုိ မွ်ေ၀ရင္းသာ အခ်စ္စိတ္ကို နားလည္မႈယူသင္႔ေၾကာင္း...၊ သားသမီးသံေယာဇဥ္သည္လည္း ေမတၱာေႏွာင္ၾကိဳးမ်ားေပမို႔ ေမတၱာအရင္းခံသည့္ အခ်စ္စစ္ကို ခုခ်ိန္မွာ ဦးတည္၍ရေၾကာင္း...။

      ကၽြန္မကပဲ အေျပာေကာင္းလို႔လား၊ သူမကပဲ သတ္ၱိရွိရွိေျပာင္းလဲဖို႔ ၀န္မေလးသူမို႔လား မသိ။ ေနာက္အေခါက္ေတြမွာ သူငယ္ခ်င္းႏွင္႔ ဆံုျဖစ္ေတာ႔ သူမတို႔အိမ္ေထာင္ေရးက အေတာ္ပင္ အဆင္ေျပေနခဲ႔ျပီ။

      “ သူက ငါ႔ကုိ ဂရုမစိုက္ေပမဲ႔ သားေတြကိုေတာ႔ သိတ္ဂရုစိုက္တယ္ဟ။ အဲဒီေတာ႔ ငါကလည္း သားေတြကို ဂရုစိုက္တာနဲ႔တင္ ေက်နပ္ေပးလုိက္တာေပါ႔။ နင္ေျပာသလုိ သားေတြကေနတဆင္႔ သူ႔အၾကင္နာကို ငါခံစားတတ္လာပါျပီ...” ဟုလည္း ေျပာေသး၏။

      တကယ္ေတာ႔ သူမခင္ပြန္းသည္က ေျပာင္းလဲလာသည္မဟုတ္ပါ။ အရင္တုန္းကလုိပင္ ခပ္ေအးေအး၊ ခပ္ရိုးရိုးသာ အလုပ္ထဲ ေခါင္းစိုက္ေနျမဲ။ တကယ္တမ္းေျပာင္းလဲလာသည္က သူမ၏ စိတ္သာပင္ျဖစ္၏။

      ေရွ႕ေရာက္လြန္းေနသည့္ လိုခ်င္စိတ္ေတြ နည္းနည္းေလွ်ာ႔လုိက္ျပီး ေမတၱာဓါတ္ကေလးႏွင္႔ နားလည္မႈယူလိုက္ေတာ႔ အရင္ဆံုး ေအးျငိမ္းသြားရသည္က ကိုယ္႔စိတ္သာပဲမဟုတ္ဘူးလား။

      ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အိမ္ေထာင္တစ္ခု၏ အက္ေၾကာင္းမ်ားကို ဖာေထးလိုက္ႏုိင္ဖုိ႔ သူငယ္ခ်င္းကုိ စိတ္ဓါတ္ အကူအညီေပးလုိက္ႏုိင္၍

ေက်နပ္မိပါသည္။ ကၽြန္မဘ၀၏ အဆင္မေျပတာေလးေတြ ရွာၾကံေျပာကာ သူ႔စိတ္ဖိဆီးမႈမ်ားကို ဖြေဖာ႔ေပးရင္း ကၽြန္မလိုပင္ စိတ္ေပါ႔ပါးစြာေနတတ္ေစဖို႔ နည္းလမ္းမွ်ေ၀ေပးႏုိင္ခဲ႔၏။

      ဒါဟာ... ကၽြန္မ ေပါ႔ေပါ႔ပါးပါး ေနႏိုင္ျခင္း၏ အဓိကေသာ႔ခ်က္ပါပဲ။

ကၽြန္မက ငါ႔က်မွျဖစ္ရေလျခင္း၊ သူနဲ႔မုိ႔ ျဖစ္ရေလျခင္း.. ဟု ဘယ္ေတာ႔မွမေတြးပါ။ အေၾကာင္းအက်ိဳးကိုသာ ဆက္စပ္ေတြး၍ အက်ိဳးမလုိခ်င္လွ်င္ အေၾကာင္းကို ပယ္ျဖတ္ႏုိင္ဖို႔သာ ၾကိဳးစားပါသည္။

      ဘယ္ကိစၥမဆုိ နာက်ည္းမႈေတြကုိ သယ္ပိုးလြယ္ပိုက္ထားျပီး ကိုယ္က အလွည့္ၾကံဳေတာ႔ ျပန္ကလဲ႔စားေခ်ျခင္းျဖင္႔ အေၾကာင္းသစ္ေတြ မဖန္တီးခ်င္ေတာ႔ပါ။

      စင္စစ္ ကၽြန္မတို႔အားလံုးသည္ သံသရာမွာ ကိုယ္႔ကိုဆြဲႏွစ္ပစ္မည့္ အကုသိုလ္အထုပ္အပိုးမ်ားကို အမိုက္ခံျပီး မသယ္ပိုးဘဲ တတ္ႏိုင္သမွ် လႊတ္ခ်ပစ္ခဲ႔ဖို႔ကိုသာ ၾကိဳးစားသင္႔သည္မဟုတ္လား။

                                                 xxxxxx

ေ၀(စီးပြားေရးတကၠသိုလ္)

( မသိနားမလည္မႈ၏ အသီးအပြင္႔မ်ား- ကေလာင္စံု )