နံရံမွာခ်ိတ္ထားတဲ႔ ကင္မရာ


ရွပ္တာ အဖြင္႔အပိတ္

နိမိတ္ ၀န္းက်င္

ပံုရိပ္အလ်င္မ်ား

တုိး၀င္လာ

အျမင္အာရံုမွာ။


အလင္းကို လက္မခံ

အေမွာင္ဓာတ္ခံက

မွန္ပဲ ျပန္ျပန္ၾကည့္

စိတ္ကြန္ရက္ ဥာဏ္အသိ

ေဆာ႔(ဖ္)၀ဲတစ္ခုပဲရွိ...

ဗုိင္းရပ္(စ္)ထိထား။


“အျမင္“ နဲ႔ “အသိ“

တူယွဥ္ရွိေပမယ္႔

ခ်ိတ္မိဖို႔ စံမကုိက္

အျမင္အသိၾကားထဲ

ေပါက္ကြဲခတ္ရိုက္

ဗိုင္းရပ္(စ္)ေတြ ထပ္ပြား

ပံုရိပ္ထြက္ ေ၀၀ါး

အျပင္းဖ်ားေနတဲ႔ ကင္မရာတစ္လံုး

အသံုးမတည့္တာၾကာ။ ။


သစ္ခက္အိမ္ ( January, 2010. မေဟသီမဂၢဇင္း) 
( ေမာ(၀္)ေနျခည္စာေပ၀ုိင္း အၾကိဳက္ဆံုးကဗ်ာဆုရ ကဗ်ာ)

No comments:

Post a Comment