ေက်ာက္ေဆာင္ ပင္လယ္ၾကယ္ေတြမွိတ္တုတ္
ကမ္းစပ္က ညလည္းမဟုတ္။
ေက်ာက္တံုးေက်ာက္ေဆာင္
ေတာင္နံရံလို စင္ျမင္႔ထက္မွာ
ၾကယ္စင္တစ္စုဟာ...
မီတာမွတ္အလြန္ တစ္ေနရာ
နီယြန္မီးေတြ ဆုတ္ၿဖဲခံထားရတဲ႔
ကႏၲာရဆူးေတြလုိ
စည္းခ်က္နဲ႔ေလမွာ ဟိုဒီယိမ္းထုိး။
အဲဒီစင္ျမင္႔ထက္မွာ...
သံမဏိၾကိဳးကိုင္ျပီး လွ်ပ္စစ္စီးေနတဲ႔လက္ေတြ၊
ေမွာ္၀င္ၾကိဳးတပ္ လႊစက္ျဖတ္သံနဲ႔
ပ်ံသန္းေနတဲ႔ ဂစ္တာ၀ိညာဥ္ေတြ။
ကေ၀လက္ ကၾကိဳးမွာ
မိုးခ်ဳန္းသံေတြနဲ႔
ကခုန္ေနရတဲ႔ ဗံုေတြ...။
မီးေတာက္ေတြ ျမိဳထား
က်ားတစ္ေကာင္လိုအားမ်ိဳးနဲ႔
အေကာင္းစားလည္ေခ်ာင္းေတြ။
ျဖဴနက္ေရာင္တံတားေပၚ
ဂဏန္းသြား လမ္းသလားေနတဲ႔ လက္တစ္စံု၊
ျပီးေတာ႔...
အဲဒီ တံတားေပၚမွာ
ရုန္းၾကႊျပီး ကုန္းထလာတဲ႔
သံစဥ္သက္တန္႔ တစ္ခု။
ဒါေတြကို ဖန္တီးမႈျပဳ
ေရာ႔(ခ္)တန္ခိုးနဲ႔ ပ်ိဳးခင္းတစ္ခုမွ
လြင္႔စင္လာတဲ႔ သက္၀င္သေကၤတေတြ
လူပင္လယ္ထဲ ရြက္လႊင္႔
တစ္ဖန္ျပန္ျပီး
လူပင္လယ္ထဲက ဆႏၵလိႈင္းလံုးမ်ား ရုန္းၾကြ
အင္အားအျပည့္နဲ႔ ဦးတည္
ေက်ာက္ေဆာင္စင္ျမင္႔ဆီ ညာသံညီညီ
ဒါ...ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္ မဟုတ္၊
ေရာ႔ခ္ေတးသြားတစ္ပုဒ္နဲ႔ ခ်ည္ေႏွာင္
ေက်ာက္ေဆာင္၊ ပင္လယ္၊ ၾကယ္ေတြရယ္...
ဒါမွမဟုတ္
ေရာ႔ခ္စင္ျမင္႔ရယ္၊ ေရာ႔ခ္ၾကယ္ပြင္႔ေတြရယ္၊ ေရာ႔ခ္ပရိသတ္ရယ္...။
သစ္ခက္အိမ္ ( October, 2009...Beauty Magazine)
No comments:
Post a Comment