ေႏြအလြမ္း
ခ်စ္ျခင္းဟာ
သစ္ရြက္ေျခာက္ေတြလို တစ္ရြက္ခ်င္းေၾကြက်
ကၽြန္ေတာ္လာေနက် လမ္းေလးေဘးမွာ
အမိႈက္ပံုေလးျဖစ္ခဲ႔ေရာေပါ႔။
ေဟာၾကည့္
ေလႏွင္ရာဘက္ကို ယိမ္းထိုး
ဟုိတစ္ရြက္ ဒီတစ္ရြက္နဲ႔
အျပတ္ျပတ္ ကြဲထြက္
လိုရာမေရာက္ ခရီးမေပါက္ခဲ႔တဲ႔
၀ိညာဥ္တစ္ခုအတြက္တဲ႔လား...
လိုရာမေျပာ စည္းေစာင္႔ခဲ႔တဲ႔
ႏႈတ္ခမ္းတစ္စံုအတြက္တဲ႔လား...
သက္ျပင္းညည္းသံေတြ
နားမဆံ႔ေအာင္ၾကားခဲ႔ရေပါ႔
အင္း...
ေျခတစ္လွမ္းရဲ႕ တန္ဖိုး
အျပံဳးတစ္ပြင္႔ရဲ႕ တန္ဖုိးကို
ႏွလံုးတစ္ခ်က္ခုန္ႏႈန္းနဲ႔
ကၽြန္ေတာ္ဆံုးျဖတ္ပါရေစဗ်ာ။
အသြားလမ္းကုိ
ကၽြန္ေတာ္႔အတြက္ အျပန္လမ္းအျဖစ္
ကၽြန္ေတာ္ တစ္ေႏြကုန္လည္း ေစာင္႔ေမွ်ာ္ေနမိ
ေငးငုိင္ေနမိ။
ကၽြန္ေတာ္႔အတြက္သူမဟာ ဘယ္ေတာ႔မွအဆံုးမရွိ
ကၽြန္ေတာ္ကုိယ္တုိင္လည္း အဆံုးမသိ။
အို...ဒီတစ္ေႏြအကုန္မွာေတာ႔
အလြမ္းေတြတစ္ခြက္ျပီး တစ္ခြက္ေမာ႔ေသာက္ရင္း
ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႕ခ်စ္ျခင္းဟာ ရြက္ေၾကြေတြအျဖစ္....။
ေႏြဦးေလ
No comments:
Post a Comment