သခၤါရ (သို႔မဟုတ္)........



ႏွင္းဆီ....
ပြင္႔နီနီ အလႊာထပ္
ျမတ္ႏုိးအပ္ပါတဲ႔ ၀တ္ဆံမႈန္
သင္းပ်ံ႕ပ်ံ႕ထံု။

ဆူးခက္က၀န္းျခံဳ
ပန္းရံု၀ယ္ ပနံတင္႔ပါဘိ
ေလအလာ ဘယ္ညာတိမ္းကာ
ယိမ္းႏြဲ႔ကခုန္။

သက္တမ္းရယ္ကုန္
ပန္းပြင္႔နီ ပင္ယံကိုင္းမွာ
ညွိဳးမႈိင္းကာမႈန္။

ေလရူးသုန္သုန္
ပန္းရံုေပၚ ထိအနမ္း
ႏြမ္းနယ္နယ္ ပန္းငယ္ေၾကြရွာေပါ႔။
ခင္ေငးကာ သံေ၀ဂနဲ႔
ထင္ေပၚခဲ႔ စိတ္အာရံု
မျမဲပါ သခၤါရရဲ႕
(ေအာ္....)
နိမိတ္ပံု...။


ေ၀
၁၉၉၀ခုႏွစ္ ( ႏွင္းဆီေဆာင္ နံရံကပ္စာေစာင္ ပထမဆု)
Labels: ,

3 comments:

  1. mstint27 December 2011 at 06:17

    ကဗ်ာေကာင္းေလးတစ္ပုဒ္ဖတ္ခြင့္ရလို႔ ေက်းဇူးမေဝေရ။
    သရုပ္ေဖာ္ထားတဲ့ပံုေလးနဲ႔ ကဗ်ာေလးလည္းလိုက္ဖက္တယ္။
    စိတ္ဓာတ္အစဥ္ၾကည္လင္ေအးျမပါေစကြယ္။

    ေမတၱာျဖင့္
    အန္တီတင့္

    ReplyDelete
  2. Unknown27 December 2011 at 07:13

    လွလုိက္တဲ႔ ကဗ်ာေလး အမဆရာမေရ...။ ၾကိဳက္တယ္ဗ်ာ..

    ခင္မင္လ်က္
    Junemoe

    ReplyDelete
  3. အမ္တီအန္16 January 2012 at 01:14

    ငယ္မူငယ္ေသြးအျပည့္နဲ႔ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ပါလား မမေ၀ေရ...
    ကာရံေလးေတြ လွလိုက္တာ...
    အသံထြက္ရြတ္ဆိုၾကည့္မိတယ္...

    ReplyDelete

Subscribe to: Post Comments (Atom)